پاهایم روی سایه ام می سُرند
سایه هایی که روی سنگ فرش کف خیابان می رقصند
همگی بر خود می لرزند از سرمای بدنها
هیچکس نمی داند سایه ها چقدر از نور می ترسند
و از جسمی که خود را از شر نور پشت آن پنهان کرده اند
سایه ها سرگشته ترین موجودات روی زمین اند
درز لای موزاییکهای پیاده رو جای مناسبی بود برای اینکه باهم بخوابیم، زن زندگی ام!
زن رویاهایم!
تمام زنانگیت را یک جا می بلعم تا بوی خون بگیرد خس خس سینه ام، تمام زنانگیت را، بهترین زن دنیا!
زن آسمانی ام!
زنانگی خدا تو را بر سر من بارید به هنگام عادات ماهیانه اش، زن افسانه ای من!
زن الهی من!
باران!